Bu tablo, Almanca kişi zamirlerinin dört farklı halde nasıl değiştiğini ve bunların Türkçe karşılıklarını gösteriyor. Nominative hal, özneyi ifade ederken; accusative hal, nesneyi; dative hal, dolaylı nesneyi; ve genitive hal, iyelik durumunu ifade eder. Almanca'da iyelik zamirleri (Possessivpronomen) cinsiyete, sayıya ve ismin hâline göre çekime uğrar. İyelik zamirleri, hangi isme atıfta bulunduklarına bağlı olarak eril (maskulin), dişil (feminin), nötr (neutral) ve çoğul (plural) formlara sahip olurlar. Ayrıca, ismin hâline (nominative, accusative, dative, genitive) göre de değişirler. Örneklerle açıklayalım: Maskulin (Eril) - Der Hund (Köpek) : Nominativ: Das ist mein Hund. (Bu benim köpeğim.) Akkusativ: Ich sehe meinen Hund. (Köpeğimi görüyorum.) Dativ: Ich gehe mit meinem Hund. (Köpeğimle gidiyorum.) Genitiv: Das ist das Futter meines Hundes. (Bu köpeğimin maması.) Feminin (Dişil) - Die Katze (Kedi) : Nominativ: Das ist meine Katze. (Bu benim kedim.) Akkusativ: Ich sehe